Thursday, April 2, 2009

”မေျပာင္းလဲတဲ့ တေန႔တာ”


အရင္အတုိင္းပဲ.

မိုးလင္းမွာ ကြန္ျပဴတာ ဦးဆုံးဖြင့္
ခ်စ္သူ ရွိမရွိ ၾကည့္မယ္။

မ်က္နွာသစ္ေနတုန္း ေရေႏြးအုိးတည္ထားမယ္။

ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီးရင္
ကြန္ျပဴတာေရွ ႔မွာထိုင္
၄၀၄ error ျပေနတဲ့ စာမ်က္နွာအလြတ္ကို
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတခြဲသားနဲ႔ ေငးမယ္။

နားေထာင္လက္စ သီခ်င္းကို ဆက္ဖြင့္မယ္။

ခဏေနေတာ့ လက္ကိုင္ဖုန္းဖန္သားျပင္ေပၚက
သူ႔ကို... ျပံဳးျပမယ္။

သီခ်င္းအသံကို အဆုံးထိ ျမွင့္လိုက္မယ္
ကုတင္ေပၚမွာ အက်အန ထိုင္မယ္
ၿပီးရင္ စာက်က္မယ္
ပ်င္းလာရင္ ဂစ္တာတီးမယ္
ေန႔လည္စာ လြတ္မယ္
မသိတဲ့ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေခၚလာရင္ “ဟယ္လို” လို႔ တုန္တုန္ရင္ရင္ထူးမယ္။
ျဖစ္ေနက်အတိုင္း ဖုန္းေျပာၿပီးသြားရင္ စိတ္ဓာတ္က်မယ္။
ဒါနဲ ႔ပဲ ညေန ၆နာရီ ထိုးမယ္

ေရခ်ိဳးေနတုန္း ေရေႏြးအိုး ထပ္တည္ထားမယ္။

ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔ ကြန္ျပဴတာ ေရွ ႔မွာထိုင္
ဂ်ီေတာ့ကို ၀င္၊ ခ်စ္သူ ရွိမရွိ ရွဴ ႔...
သတိရေနေၾကာင္း ေမးလ္ပို႔
ဗိုက္သိပ္မဆာရင္ ပန္းသီး ၃လုံးေလာက္ စို႔လိုက္မယ္။

ထုံးစံ ေစာင့္ေနၾကအတိုင္း ၁၁နာရီ အထိ
ရုပ္ရွင္ၾကည့္ရင္း ေစာင့္မယ္။

သူငယ္ခ်င္းေတြက အဆင္ေျပရဲ ႔လား ေမးရင္
အ၀ါေရာင္ အရုပ္ေလးေတြနဲ႔ ၿပံဳးျပမယ္။

အခ်ိန္က အေကာင္းဆုံးသမားေတာ္လို႔ ေျပာရင္
ေခါင္းညိတ္ၿပီး နာက်င္ေနမယ္။

ည၁၂နာရီအထိုးမွာ.. ထားသြားခဲ့တာကို ျပန္သတိရမယ္။

ဗယ္မ်က္လုံးက မ်က္ရည္ေတြ က်လာမယ္။
ရင္ခုန္နွဳန္းေတြ ျမန္မလာေစဖို႔ ရင္ဘတ္ကို ဖိခ်ရင္း
အိပ္ရာ၀င္မယ္။
သူ႔ဓာတ္ပုံကို အနမ္း ၁ခ်က္မက ေပးမယ္။
ဖုန္းကို ေခါင္းအုံးေအာက္ ထိုးသြင္းမယ္။
ရသမွ် ဘုရားစာ ေတြ ရြတ္မယ္။
သတၱ၀ါေတြ အလုံးစုံေသာ ေသာကကင္းဖို႔ ဆုေတာင္းမယ္။

ၿပီးတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္မေပ်ာ္မျခင္း လူးလိမ့္ေနေတာ့မယ္။

မိုးလင္းတဲ့အထိ အိပ္မေပ်ာ္ပဲ အိပ္မက္မက္ခ်င္လည္း မက္ေနမယ္။
အိပ္ေဆးေတြေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္တဲ့ညေတြမွာ...
အိပ္မက္ မမက္ခ်င္လည္း မမက္ဘူး။

မွဴးဒါရီ

11 comments:

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

မေျပာင္းလဲ ႏိုင္တဲ့ တေန႔တာကို လာခံစားပါတယ္။ ေတြးတတ္တယ္ေနာ္

mgphonemyint said...

အင္း..အလုပ္သြားတာလဲမပါဘူး........၊ အလုပ္မလုပ္ပဲ..
အဲလုိလြမ္းလုိ႔ရရင္ေတာ႔ ..လြမ္းခ်င္သားဗ်ာ....း)

Mhu Darye said...

ကိုရွင္ရဲထြတ္ေရ...ေတြးယူ ဖန္တီးထားတဲ့ တေန႔တာ မဟုတ္ေၾကာင္းေလး ေတာ့ ေျပာခ်င္သား
ကိုဖုန္းျမင့္.. မလြမ္းခ်င္နဲ႔။ အလုပ္ပဲလုပ္...။ လြမ္းရတာ မေကာင္းဘူး။ သိတယ္ဟုတ္?
း)

Unknown said...

အင္း ... ဖန္တီးထားတဲ႔ တေန႔တာမဟုတ္တာသိသာပါတယ္ ... ကုိယ္ေရာ အဲ႔လိုမ်ိဳးျဖစ္ဖူးသလားလို႔ေတြးေနတာ ... ျဖစ္ဖူးရင္ေရာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာျဖစ္ဖူးသလဲလို႔ ဆက္ေတြးမိျပန္ေရာ ... ေသခ်ာေတာင္မသိေတာ႔ဘူးရယ္ ....

“ဗယ္မ်က္လုံးက မ်က္ရည္ေတြ က်လာမယ္။
ရင္ခုန္နွဳန္းေတြ ျမန္မလာေစဖို႔ ရင္ဘတ္ကို ဖိခ်ရင္း
အိပ္ရာ၀င္မယ္။
သူ႔ဓာတ္ပုံကို အနမ္း ၁ခ်က္မက ေပးမယ္။
ဖုန္းကို ေခါင္းအုံးေအာက္ ထိုးသြင္းမယ္။”

ခံစားလို႔ရတယ္ ...

မွတ္ခ်က္။ ။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ တာ ယပင္း က်န္ခဲ႔တယ္သူငယ္ခ်င္း ....

ခင္တဲ႔
ၾကယ္ျပာ

Mhu Darye said...

သတိေပးတာေလး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ခံစားလို႔ ရတယ္ ဆိုတဲ့အတြက္လည္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
လာလည္တဲ့အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါပဲ

တခါတည္း ေက်းဇူး၃ခါတင္လိုက္တယ္ေနာ္.. း)

Phyo Maw said...

တေန႕တာ အၿပီးမွာ ဒီခံစားခ်က္ေတြနဲ႕ ကုတင္ေပၚလူးလိမ့္ ေနရတယ္...
:D ....
သေဘာက်မိသည္။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အခ်ိန္က အေကာင္းဆုံးသမားေတာ္လို႔ ေျပာရင္
ေခါင္းညိတ္ၿပီး နာက်င္ေနမယ္။
ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံၿပီးေတာ့ကို နာက်င္ေနတာပါလား ကိုယ့္ညီမရယ္....

အိျႏၵာ said...

ခ်ာတိတ္မ....

အထာ..သိပ္မက်ေတာ့ဘူး...

ေမ့ပစ္လိုက္.....
အႀကိမ္ ၁၂၀၀၀၀ တိတိ ေျပာသြားတယ္....

Mhu Darye said...

ကိုၿဖိဳးေမာ္... ကဗ်ာေလးကို သေဘာက်တယ္ ထင္ပါရဲ ႔။ ကိုယ္တုိင္ခံစားရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သေဘာက်လိမ့္မယ္ မထင္ဘူးေနာ့္။
ကိုေဆာင္း...ေရွ ႔တိုးမရ၊ ေနာက္ဆုတ္မရ အေျခအေနမွာ ေက်ေက်နပ္နပ္ လက္ခံလိုက္တာထက္ ေကာငး္တဲ့ နည္းလမ္း ရွိေသးသလားရယ္..ညီမ မသိေသးဘူး။
မႀကီးအိျႏၵာ...၁၂၀၀၀၀ တိတိေျပာသြားတာေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ဘယ္လို ေမ့ပစ္ရမယ္ ဆိုတာက် မေျပာပဲနဲ႔... း((

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ညီမေလး..

ကဗ်ာေလးကို အရမ္းသေဘာက်မိတယ္..

ကဗ်ာေလးထဲမွာ လြမ္းဆြတ္ျခင္းေတြ
တမ္းတျခင္းေတြ ခ်စ္ျခင္းေတြ လွ်ံက်ေနတာ
သိပ္လွတာဘဲ...

ဘယ္မ်က္လံုးက မ်က္ရည္ေတြ က်လာမယ္..

ဆိုတဲ့ ေနရာေလးအေရာက္မွာ တိုးတိုးေလး ဆုေတာင္းေပးမိတယ္..
ၿပီးေတာ့.. ကိုယ္တိုင္လည္း စိုးရိမ္စြာ မခ်ိၿပံဳးေလးမ်ား ၿပံဳးမိသြားခဲ့လား မသိေတာ့ပါဘူးေလ..

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္..
မမခင္ေလး

PS. ညီမေရ.. update link ထဲမွာ ထည့္ထားလိုက္တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း :)

Mhu Darye said...

မခ်ိၿပံဳး ၿပံဳးမိသတဲ့လား မမခင္ေလး.. း)
လာအားေပးတာကို ေက်းဇူး အမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။