“ဇာတ္ပုိ႔”

ငါ့မွာ ေသြ႕ေျခာက္ရလြန္းလုိ႔
ကိုယ့္ဖေနာင့္ေတာင္ ကိုယ့္ေက်ာေပၚ ျပန္မုိးေတာ့မတတ္

ခံနိုင္တရားဆုိတာ
အစြယ္သြား ေဖြးေဖြးၾကြားၾကြားႀကီးေတြနဲ႔
သားဖ်က္၀ံပုေလြေတြရဲ ႔ အလည္က ေနာက္ဆုံးက်ည္ထုိးထားမယ့္
ေသနတ္တလက္ဆုိရင္...
ေတာ္ပါေတာ့...လုိ႔
ေတာင္းပန္လည္းအပို ျဖစ္ၿပီ

ေလးစားေသာအားျဖင့္
အနွဴးအညႊတ္ ပန္ၾကားေသာအားျဖင့္
တန္ဖိုးထားေသာအားျဖင့္
သနားေသာအားျဖင့္
အားကုိးအားထားျပဳေသာအားျဖင့္
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

ဒီဇာတ္သိမ္းမွာ
မင္းကိုယ္တုိင္ ေမာင္းျဖဳတ္မွ..။

မွဴးဒါရီ