အရွင္လတ္လတ္
မ်က္ရည္အျဖစ္အနဲ႔ပဲ စီးက်လာတယ္
လည္ျမိဳကိုျဖစ္ျဖစ္
နဖူးတည့္တည့္ကိုျဖစ္ျဖစ္
မညွာမတာ ဓါးနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
ေသြးေအးေအး ေသနတ္နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္
အခုေတာ့ အရည္ကို ဆုတ္ခ်င္
အသားကို ႏႊာခ်င္
အရိုးခုိက္မတတ္
မ်က္ႏွာမွာေပၚေနတယ္
အရည္ခြံပဲပါးလြန္းလား
နာက်င္ျခင္းပဲ ျပင္းလြန္းသလား
ေမတၱာခ်ိဳ ခ်ိဳ ႔တဲ့တယ္
ေမတၱာကို ေတာင့္တတယ္
အေျခအေနက ဆုံးမရ ျပန္စမရ
မ်က္ရည္အျဖစ္နဲ႔ပဲ စီးက်သြားတယ္
တစ္ခ်ိန္တုန္းက
တစ္ခါတုန္းက
ငါ့လိုမ်ိဳး
နင့္လိုမ်ိဳး
အတိတ္ကလိုမ်ိဳး
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ လည္း
ရွက္စိတ္နဲ႔
၀ိဥာဥ္တစ္ေကာင္လုိ
ကိုယ့္အိမ္ထဲက ကိုယ္ထြက္မိမယ္
ခ်စ္ျခင္းအေမွာင္ေတြ
အတင္းရုန္းကန္ေက်ာက္မိတယ္
(အိပ္မက္ဆိုရင္လည္း ႏိုးပါ)
ေ၀ဒနာ
ၾကမ္းလြန္းလုိ႔
ခ်ာခ်ာလည္ ။
မႉးဒါရီ
No comments:
Post a Comment