“ႏွစ္ခြ”

ခု ဒီမွာ ညသန္းေခါင္ ၃နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေပါ့။ မနက္အေစာ သြားစရာ ရွိလို႔ ေစာေစာအိပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလ်က္က မအိပ္နိုင္ျဖစ္ေနေတာ့၊ မ်က္လုံးမ်ားေညာင္းညာၿပီး အိပ္ခ်င္လာမလားလို႔ စာဖတ္ဦးမွပဲ ဆိုၿပီး ေခါင္းအုံးေဘးက ရွိတဲ့ စာအုပ္ကို ဆြဲလိုက္တာ... ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ) ကဗ်ာ စာအုပ္ျဖစ္ေနတယ္။

ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ) ဆိုရင္ အေဆြးဇာတ္သာ အေရးမ်ားတဲ့ စာေရးဆရာလို႔ လူအေတာ္သိမ်ားမယ္ ထင္ပါရဲ ႔။ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေပါင္းရတယ္လို႔ မရွိလွဘူး။ ဇာတ္သိမ္းမွာ မင္းသားနဲ႔မင္းသမီး ကြဲတာခ်ည္းပဲ။ ထားတာေတာ့ သူ႔၀တၱဳ အေၾကာင္း..။ခုေျပာမွာက သူ႔ ကဗ်ာေတြ အေၾကာင္း...။ စာအုပ္တိုင္းလိုလို အစခ်ီ အမွာစကားေတာ့ပါၾကၿမဲပဲေနာ္.. အဲ သူ႔ ကဗ်ာ စာအုပ္မွာလည္း သူလိုကိုယ္လို အမွာတမ္းေလး သူေရးထည့္တယ္ေပါ့။ သူ႔ အမွာစကားထဲကမွ မွဴး ႀကိဳက္တဲ့ စာေၾကာင္းေလး ထုတ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ထူးထူးျခားျခား အမွာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ စိတ္ထဲရွိရာကို တိုတိုတုတ္တုတ္ေရးထားတာမ်ိဳးေလးပါ။
ဒီလို...
“ ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆရတဲ့ အရာရာတိုင္းကို ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီးအတြက္ ေပးခ်င္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ စီမံေပးလိုက္တယ္။ အကုန္ေရာက္ပါေစ။ အကုန္ရပါေစ။ အကုန္ယူနိုင္ပါေစ” တဲ့
ဒါေလးပါပဲ...။
မွဴးစိတ္မွာလည္း သူ႔လို ေျပာခ်င္စိတ္ေတာ့ အရွိသားကလား..။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မကျဖင့္ ကဗ်ာဆရာမ လည္း မဟုတ္ဘူး။ စာေရးဆရာ ျဖစ္လာေအာင္လည္း ႀကိဳးစားဖုိ႔ စိတ္ကူးမရွိဘူး။ ရင္ထဲမြန္းက်ပ္လာေတြ ရွိရင္ ဗလာစာအုပ္ေတြ အေပၚ စာလုံးေတြ အျဖစ္ အန္ခ်လိုက္ရမွ ေနသာထုိင္သာရွိတတ္ပါတယ္။
တစ္ခါတရံထက္မကတဲ့ ရည္ရြယ္သူထံ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မေရာက္ျဖစ္ေတာ့တဲ့၊ သိမ္းထားလို႔လည္း ေလးလံေနတဲ့ စာေတြကို ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ၊မေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ..အလကားရတဲ့ ဒီဘေလာဂ့္ေပၚမွာ လာတင္ထားၿပီး၊ စိတ္ကူးခံစားခ်က္ခ်င္း တူလို႔ အားေပးလာတဲ့ ကမာၻအနွံ႔က မိတ္ေဆြမ်ားကို ၀မ္းေျမာက္စြာ ႀကိဳဆိုမိပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ဒီပိုစ့္ကို အစခ်ီခ်င္လိုက္တယ္လို႔ ေျပာလည္း မမွားပါဘူး။
အရင္ တတ္သေလာက္၊မွတ္သေလာက္ ပိုစ့္ေတြလိုပဲ.. အခု ဒီပိုစ္ေလးရဲ ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ဖတ္ဖူးသမွ်ထဲက မွဴးဒါရီ အႀကိဳက္တစ္ခ်ိဳ ႔ကို ေ၀မွ်ေပးဖို႔ သက္သက္ပါ။ အဲဒါေၾကာင့္... အိပ္မေပ်ာ္လို႔ ျပန္ဖတ္ျဖစ္တဲ့ ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ) ရဲ ႔ မီးျပဇာတ္ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက “ႏွစ္ခြ” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကို ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။
သူ၏ အမွာစကားလိုပဲ ေကာင္းတာမွန္သမွ် စာဖတ္သူမ်ားထံ အကုန္ေရာက္ပါေစ။ အကုန္ရပါေစ။ အကုန္ယူနိုင္ပါေစလို႔......။

“နွစ္ခြ”
မတည္ၿမဲတဲ့ ေလာကႀကီးလို႔
ခဏခဏ ေတြးျဖစ္တာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္
ခ်စ္သူ႔လက္ကို မလႊတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားမိတာ မွားၿပီ။

အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့
သံသရာေတြ လည္မွာ စိုးသတဲ့...
ဒါေပမယ့္
သံသရာအဆက္ဆက္
ခ်စ္သူနဲ႔ ေရႊလက္တြဲခ်င္တယ္။

ဘုရားသခင္ရဲ ႔ အမိန္႔ေတာ္ ျပန္တမ္းမ်ားလား
ခႏၶာအေပၚ တံပိုး တင္ထားေပးတဲ့...၀ဋ္ေၾကြး
ေလးလိုက္တာ...။

ေ၀ဒနာေတာ့ ေ၀ဒနာပါပဲ
နည္းနည္းေတာ့ ျပင္းထန္လြန္းတယ္ကြယ္။

ခႏၶာငါးပါးမကြဲျပားခင္
ေလာကဓံ ေလမုန္းတိုင္းေၾကာင့္
ခ်စ္သူနဲ႔လည္း ခြဲခြာခဲ့ရၿပီ။

ခက္တာက
အနိစၥ (အၿမဲ မရွိ) လို႔၊ ေတြးမိပါလ်က္
သူ႔ဓာတ္ပုံေလး....
ကိုယ့္ရဲ ႔ ရင္ခြင္ပိုက္ အယ္လ္ဘမ္ေလးထဲမွာ
ရွိေနျပန္ေသးတယ္။

ဓာတ္ပုံေလးေတြ ေဆြးျမည့္သြားရင္ေတာင္
ရင္ထဲမွာ သူ...
ရွိေနေပဦးမယ္။ ဒါေပမယ့္....
မတည္ၿမဲတဲ့ ေလာကႀကီး...လို႔
ခဏခဏ ေတြးျဖစ္တာပါပဲ။ ။

2001, May 9
ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)

မွဴးဒါရီ ျပန္လည္ ခံစားေ၀မွ်သည္။