တခါတေလ အၿပံဳးေလးတခုက
စကား သိန္းသန္းကုေဋ ေျပာတတ္တယ္........။
တခါတေလ ဘာမွ မေျပာျဖစ္လိုက္တာကိုက
ပိုမို ေလးနက္စြာ သက္ေရာက္ေန တတ္ျပန္ေရာ.........။
တခါတေလ ဆိုျပဖူးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြထက္
ဘာမွပို မထူးျခားတဲ့ အသံေလးကိုပဲ ၾကားေယာင္ေနတတ္တယ္....။
သတိမရသင့္ဘူး ထင္လို႔...........
သတိမရခ်င္ပဲ သတိရေနတာေတြကို
ရိုးသားစြာ ၀န္ခံရန္ ၀န္ေလးပါတယ္။
မွဴးဒါရီ
5 comments:
သတိမရသင့္ဘူး ထင္လို႔...........
သတိမရခ်င္ပဲ သတိရေနတာေတြကို
ရိုးသားစြာ ၀န္ခံရန္ ၀န္ေလးပါတယ္။
သတိမရသင့္တာကို သတိရေနမိတာ . . . . ဟုတ္တယ္ဗ်ာ အဲလို ၀န္ခံဖို႔က်ေတာ့ ဦးေႏွာက္က လက္မခံတတ္ျပန္ဘူး ဟုတ္တယ္ တကယ္ပါပဲ
သတိရတဲ႕စိတ္မွာ ျဖစ္သင္႔တာ မျဖစ္သင္႔တာေတြမရွိဘူး . .
လြမ္းရင္ လြမ္းတယ္ေပါ႕. . . . း)
ၿပီးစလြယ္မေျပာျဖစ္ပါဘူး...
႐ိုးသားစြာ၀န္ခံမႈေတြ မေပ်ာက္ဆံုးခင္
ေဟာဒီကမ႓ာတည္ေနသမွ်
င့ါအေတြးေတြ တစ္စက္စက္မွ
သဲ့သဲ့ေလး လြမ္းတတ္ခဲ့ၿပီ ...။
ခင္မင္စြာ
idulize(အ႐ုပ္ကေလး)
ထပ္တူခံစားၿပီး ဖတ္သြားပါတယ္ မွဴးေရ...
“သတိမရသင့္ဘူး ထင္လို႔...........
သတိမရခ်င္ပဲ သတိရေနတာေတြကို
ရိုးသားစြာ ၀န္ခံရန္ ၀န္ေလးပါတယ္။”
အဲဒီအဆံုးသတ္ေလး တကယ္ခံစားရပါတယ္...
တခါတေလ ဘာမွမေျပာျဖစ္လိုက္တာကိုက
ပိုမို ေလးနက္စြာ သက္ေရာက္ တတ္ျပန္ေရာ...။
သေဘာတူသြားပါတယ္ =)
တခါတေလမွာ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ
ဆူညံစြာ ခံစားေနရလို႕ ျဖစ္တယ္။
Post a Comment