"ကုိမာ"

တြန္႔လူး မျပ နုိင္ေတာ့ေလာက္ေအာင္
ေအးခဲ ၿငိမ္သက္...
ညည္းသံေတြ အသက္ရွဴ ၾကပ္ေနတဲ့
နွဳတ္ခမ္းဖ်ားမွာ
မီးေတာက္လဲ့လဲ့ေလး ေတာက္စား ခ်ိန္
ေ၀ဒနာဟာ
အနွဴးညံ့ဆုံး ဆြဲေဆာင္မွဳ.......................။

မွိတ္ထားတဲ့ မ်က္လုံးကို မဖြင့္ရဲသလို
စိုရႊဲေနတဲ့ မ်က္ရည္မ်ားကို မသုတ္ရဲ
မွိန္ေဖာ့ေဖာ့ ေလာင္ကြ်မ္းျခင္းကို မၿငိမ္းရဲသလို
ေအးစက္မာေၾကာေသာ ၿငိတြယ္ျခင္း တစုံတရာကိုမွ မျငင္းဆိုရဲ

လႊတ္ခ်လိုက္ရသမွ်မွာ
ျပန္အလိုခ်င္ဆုံးက
မိသားစု စိတ္တူကိုယ္တူ ရယ္ေမာသံ တခုတည္း...................၊

ဒီလိုနဲ႔
လက္ေတြ႔ ဘ၀ ဟာ
အိပ္မက္ဆိုး မ်ား ထက္
အိပ္မက္ ဆိုး ပိုဆန္ ေနတယ္။

မွဴးဒါရီ