“တနဂၤေႏြသူခုိး”

၀မ္းနည္းမွတ္တိုင္ေတြ....မ်က္စိတဆုံးးးးးး
လိပ္ျပာေတာင္ပံခတ္သံ မတိုင္မီ
ကမာၻ အခါခါ ပ်က္သုဥ္းနွင့္မွာလား...။


ဘာကိုလိုခ်င္မွန္းမသိတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔
ထိေတြ႕ ကြ်မ္း၀င္ ေဆာ့ကစားမိခ်ိန္...
အခ်စ္က
ျပတင္းက လွမး္ျမင္ေနရတဲ့ သစ္ရြက္ေလးတရြက္လို
ျပဳတ္က်လု ျပဳတ္က်ဆဲ
တဲတဲေလးမွ တကယ့္တဲတဲေလး

ဒီလို ခိုင္ၿမဲ ျပရဲခဲ႔....။

ဘယ္ေမွာင္မုိက္ျခင္းမ်ိဳးထဲ ငါ့ကိုယ္ငါ ထြန္းညိွလိုက္မွ
စကၠန္႔ပိုင္းျခားေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္
တိတ္ဆိတ္သြားမယ့္ တု႔ံျပန္မွဳကို ရမလဲ?

ဒီမွာ
လြင့္ဆိုေတာ့လြင့္လိုက္ရ
လာဆိုေတာ့လာလိုက္ရ
လက္ညိဳးထုိးေစရာ
အလြယ္ရတဲ့တန္ဖိုးေတြထဲ
လုံးလည္ခ်ာလည္........................
အလြယ္မရတဲ့တန္ဖိုးေတြလည္း
လုံးလည္ခ်ာလည္.....................................။

ဘယ္သူေတြ ဘယ္ေနရာကေန ၾကည့္ၾကည့္
ဘယ္လိုအၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္ၾကည့္
ဘယ္လို မ်က္နွာထားမ်ိဳးနဲ႔ ၾကည့္ၾကည့္
ေနာက္တလွမ္းဆုတ္စရာ ေထာင့္ခ်ိဳးပိတ္ထဲ
လင္းခ်င္းခြင့္ေတြ ေခါက္ခ်ိဳးသိမ္းဆည္း
ဖေယာင္းတိုင္ဆန္ဆန္ ခရီး ဆက္ေနခဲ့တာ.....

သူရယ္ ကြ်န္မရယ္ အနာဂတ္ရယ္၊
မည့္သည့္ဇာတ္မွ ပူးတြဲကျပန္ရန္ မရွိေတာ့ပါ။


မွဴးဒါရီ