ရင္ဘတ္ခ်င္း ထိေတြ႕မွဳကေန
ေႏြးေထြးတဲ့နွလုံးသားတစ္စုံကို
ၾကည္လင္စြာ ငါျမင္လိုက္တဲ့ေန႕....
မရည္ရြယ္ပဲ ငါငိုခဲ့တယ္။
မလိုခ်င္လို႕ ပစ္ထားတဲ့ အရာတစ္ခု
မင္းျပဳံးရင္ ကိုယ္လည္းေပ်ာ္တယ္ဆိုတဲ့...
လူတစ္ေယာက္...
ခုိလွဳံရာ ေပ်ာက္ရွခဲ့တဲ့ ေန႕....
တျခားအရပ္ဆီ ငါေလလြင့္ခဲ့တယ္။
၀န္မခံခ်င္ေပမယ့္
သိေနခဲ့တယ္။
မ်က္လုံးခ်င္းမဆုံရဲေတာ့ေပမယ့္
ရွင္သန္ဆဲ ၀ိဥာဥ္ကို ႀကိဳးရွည္ဆြဲ
အေ၀းမွာ လွမ္းထားတဲ့ မိန္းမၾကမ္းငါ...
ဒူးေထာက္လိုက္ရုံနဲ႕
အျပစ္ေတြ ေက်မွာတဲ့လား။
ယုံၾကည္မွဳေတြ ျပန္မရေတာ့တဲ့
မိုးစက္ေတြ ရက္စက္ေသာေန႕....
အရက္တစ္ခြက္နဲ႕
အသက္ဆက္ေနတဲ့ခ်စ္သူေဟာင္း...
မင္းေလာင္းခ်လိုက္တဲ့ အဆိပ္တစ္စက္တိုင္းအတြက္
တာ၀န္သာယူတတ္ခဲ့ရင္...
ငါ့မွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္ဆိုတာ
မျငင္းနိဳင္ေတာ့ဘူးကြယ္။ ။
မွဴးဒါရီ
2 comments:
အရက္တစ္ခြက္နဲ႕
အသက္ဆက္ေနတဲ့ခ်စ္သူေဟာင္း...
မင္းေလာင္းခ်လိုက္တဲ့ အဆိပ္တစ္စက္တိုင္းအတြက္
တာ၀န္သာယူတတ္ခဲ့ရင္...
ငါ့မွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္ဆိုတာ
မျငင္းနိဳင္ေတာ့ဘူးကြယ္။ ။
အေရးအသားေတြ ေကာင္းလွခ်ည္လား။
ထပ္တူခံစားသြားပါတယ္အမမွဴးဒါရီ...း)
Post a Comment