Monday, July 7, 2008

“ေမွာ္က်ား”

ဘာစကားမွ နားလာမခ်နဲ႔။
ခင္ဗ်ားတို႔ အကုန္ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲ၊
အလကားေနရင္း
မ်က္ခုံးေမႊးေပၚ စႀကၤ ံေလွ်ာက္တာလဲ
ကၽြန္ေတာ္ခံမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ေက်ာေတြ စုတ္ၿပဲ၊ အေရခြံ လဲဖို႔လည္း
မက်န္ေတာ့ဘူး။
ေခါင္းညိတ္ရ လြန္းလို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခါင္းခါတတ္မွန္းေတာင္ ေမ့
အတုအေယာင္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားနဲ႔
လွည့္စားတာေတာ္ေတာ့။

၀မ္းေရးတြက္ အႏွစ္နာခံံ...၊
ေရႊ၊ေငြ ၾကားထဲ ရစ္မူး…၊
မထူးမိုးခါးေတြေသာက္မိတို္င္း၊
မသိတတ္ေသးတဲ့ အရြယ္..
အထူးအဆန္းလို
လူႀကီးေတြကို ထိုင္ေငးခဲ့ဖူးတာ၊
ျမန္ျမန္ အသက္ႀကီးဖို႔ ဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတာ..၊
ျပန္ ျမင္ေယာင္ရင္
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေလွာင္ရယ္ခ်င္လာတယ္။

စကားတိုင္းကို ၾကားေကာင္းရုံေျပာ
မုသားမပါ လကၤာမေခ်ာ ဆင္ေျခေတြ
လူေတာတိုးဖို႔… လူမွဳေရးဘာသာ၊
ေအာင္မွတ္မရရင္ေနပါေစ…
ခုကစၿပီး…ကၽြန္ေတာ္ပါးစပ္
လိုက္ေလ်ာျခင္း အတတ္ကို ဆႏၵျပ ဆန္႔က်င္ၿပီ။
ေနာေက်ေနပါၿပီေလ…

လုပ္ပါ… ေျပာပါ
ေ၀ဖန္ျခင္းတဲ့…
လူတိုင္းကို သစၥာေဖာက္ဖို႔
လူအေယာက္တိုင္း က်င့္ၾကံတဲ့ စည္းမ်ဥ္း၊
ဟုတ္ကဲ့…စာရင္းထဲက
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ တရား၀င္ပယ္ႏိုင္ၿပီ။

လူမိုက္ရိုင္းေလးေပါ့ ကၽြန္ေတာ္…
အသက္ႀကီးသူ ဦးဦး၊ေဒၚေဒၚ ေျပာသမွ်
မစဥ္းစား မဆင္ျခင္၊
ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ…ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်ာ…
ေထာက္ခံတာေတြလည္း…မလုပ္ေတာ့ဘူး။

ၾကည့္လုပ္ပါအုံး အစ္ကိုႀကီးရယ္…၊
နည္းနည္းေလ်ာ့ပါအုံး အစ္မႀကီးရယ္…၊
ဒီလို ေတာင္းပန္ခယမွဳ၊
ေအာက့္က်ိဳ႕ခံ အျပဳအမူေတြနဲ႔လည္း
ကၽြန္ေတာ္ ျပတ္သားစြာ လမ္းခြဲသည္။

ေနာက္ လမ္းမွာေတြ႔ရင္…
ေရွာက်ခဲ့တဲ့ မာနကိုမေထာက္
ေဟ့ေကာင္..မင္း နားလည္မွဳတရား ေျခာက့္လွခ်ည္လား
ေျပာသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္ လက္ဆြဲႏွဳတ္ဆက္ခ်င္ပါတယ္။

သတိမထားမိပဲ တိတ္တိတ္ေလး ေပ်ာက္ရွခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ ႏွလုံးသားအတြက္ႏွင့္
ဘာမွ မက္ေမာေလာက္စရာမရွိတဲ့ ေလာကႀကီးထဲ
ထပ္မခ်စ္ႏိုင္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့
ခ်စ္သူ မင္းကိုလည္း အေလးျပဳသင့္ျပဳရမွာပဲ။

ကိုယ္ေရြးခဲ့တဲ့လမ္း…လမ္းမွဟုတ္ရဲ႕လားလို႔
တစ္ခါတစ္ေလ ေတြးျဖစ္တာ ရပ္တန္းက ရပ္ပါသည္။
ေျပာသမွ် ဟာသကို မရယ္တတ္တာ…ကိုယ္ ညံ့လို႔ပါ။

ေလာက့ နိယာမႏွင့္ ကိုယ့္ဘာသာေဗဒ
မတြဲဖက္မိတာလည္းကိုယ္ ထုံလြန္းလို႔ပါ။
မလိုအပ္ရင္ မၿပံဳးလို႔…ကိုယ့္ကို လူမုန္းမ်ားတယ္…
လူၾကားေကာင္းေအာင္ အေျပာမတတ္လို႔…
လူ ထဲမွာ လူသင္းကြဲအမည္ရ…

ေဩာ္…ဒီလို စိတ္ဓာတ္က်တာေတြ မရွိေစေတာ့ဘူး။

ရိုးသားဖိုးသခြား…ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါျပန္ျဖစ္
ဒါေပမယ့္… လိမ့္က်ပါမ်ားလို႔…
ေခ်ာင္ပိတ္ခံေနရတဲ့့ စိတ္ကို သတိထား
ပုဆိုးၾကားထုိးထားတဲ့ ၀ွက္ဓားကိုသတိထား…
က်ားဆိုရင္လည္း ေမွာ္ေအာင္သြားတဲ့ က်ားတစ္ေကာင္ျဖစ္ၿပီ။


မွဴးဒါရီ

မွတ္ခ်က္။ ။ေမွာ္က်ားေလးဟာ... ကိုယ္ကိုတုိင္ ဘာေတြခံစားေနရမွန္းမေသခ်ာပဲ ေရးခ်မိခဲ့တာမို႔၊ စကားလုံးေတြြက်ဥ္းက်ဳပ္ၿပီး ဘာကိုရည္ရြယ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ ကိုယ္တုိင္ကို မသိတဲ့ ကဗ်ာမက်၊ article လည္းေခၚမရတဲ့ ေဖာ္ျပခ်က္ေလးတစ္ခုသက္သက္ပါ။ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ မင္းနားလည္မွဳတရားေျခာက္လွခ်ည္ လားလို႔ တကယ္ေျပာသြားခဲ့တာပါ။

1 comment:

said...

ေမွာ္က်ားကို မွားေက်ာ္မိေတာ့မလို႔...အင္မတန္ စာဖတ္အားခပ္နည္းနည္းနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးရမွာေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လိပ္ျပာမလံုပါဘူး သို႔ေသာ္ မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့သလို အေကာင္းဆံုး အေနနဲ႔လဲ five star ေပးခဲ့လိုက္တယ္။
သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္ မွဴးေရ ။

အကို ျငိမ္းေဇဦး