တစ္ခ်ိဳ ႔က
ဘ၀ ကိုေနွာ ေက်သလို
စိန္ေခၚတယ္။
ငါက်ေတာ့...
ဘ၀ေပးအရ
ရန္မေဆာင္ ျပတတ္ဘူး။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း
အတင္းအဖ်င္း ခ်တတ္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
သံဗုေဒၶ တစ္ခါရြတ္
သံသရာလြတ္ဖို႔ သာ လိုလားတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
ထီးထီးမားမား
ကြင္းျပင္က ေညာင္လို က်င့္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
ကိုင္းကြ်န္းမီွ ကြ်န္းကိုင္းမွီ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားမ်ား မင္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
လက္တို႔ ေျခတို႔
ကို႔ယိုးကားယားေနတတ္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
သမာရိုးက်က်င့္စဥ္နဲ႔
ကိုယ့္လမ္းကိုမွန္မွန္ ခင္းတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
မိုးတိုးမတ္တတ္
တိုးထြက္ ျပတတ္မွ အဟုတ္ထင္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
ေနွာေရာ ၀င္ေရာက္
အက်ိဳးေနာက္က အေၾကာင္းတရား
အရင္ ခ်င့္ခ်ိန္ေထာက္ရွဴ ႔ ခ်င္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
မိုးေျမကို မမွဳ
ကိုယ့္ရာသီဥတု ကိုယ္ေဆာက္တည္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
သဘာ၀ကိုခ်စ္
ျဖစ္ပ်က္မွဳ သေဘာအတုိင္း ရင့္က်က္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
အသက္ နွင့္္တကြ လုိက္မႀကီး
လူ ႔သင္းကြဲ စာတန္း တစ္ဘ၀စာ စည္းလိုတယ္။
ငါက်ေတာ့...
အမ်က္ေျဖ၊ ေဒါသေၾက
ေရေျမေကာင္းမွာ အရိပ္ရ သစ္ပင္စိုက္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
ေခတ္အလိုက္ ေပၚပင္
တေရးနိုး တို႔ အေရး ေအာ္ခ်င္ေအာ္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
ဆိတ္ၿငိ္မ္မွဳ ကို နားစြင့္
ပူေလာင္သမွ် ကဗ်ာ ထြင္းျခစ္တယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
အင္တာနက္ တ ခ်က္ ခ်က္ နဲ႔ (ခ်က္= CHAT)
ခင္လို႔ပါ ဟဲ့ ဆိုၿပီး
အလိုမေတြ ႔ေတာ့ ဘေလာ့တယ္။ (ဘေလာ့=BLOCK)
ငါက်ေတာ့...
လက္ပိုက္ ေခါင္းညိတ္
ေစတနာကိုပုံခ် ပိတ္ေဟာက္တတ္တဲ့သူ မုန္းတယ္။
တစ္ခ်ိဳ ႔က
တိုးတက္ေရး နွင့္ ညီညြတ္ေရး ဆိုၿပီး
မတူညီတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ အေပၚ
တတ္သမွ် မွတ္သမွ် စည္းမ်ဥ္းေတြ ထုတ္တယ္။
ငါက်ေတာ့...
စူးစမ္းရင္းနဲ႔ စပ္စုရင္းနဲ႔
၂ ပတ္ အတြင္းမွာ ဒုံရင္းဒုံရင္း ျပန္ေရာက္တယ္။
မွဴးဒါရီ
မွတ္ခ်က္။ ။မည္သူ တစ္ဦး တစ္ေယာက္ကိုမွ် ထိခိုက္ေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါေသာေၾကာင့္ တုိက္ဆိုင္မွဳမ်ား ရွိပါကလည္း (လုံး၀) တာ၀န္မယူပါ။
No comments:
Post a Comment