Saturday, December 31, 2011

“တမင္ေရွာင္ေျပးပုန္းကြယ္ေနခဲ့ပါတယ္ ”


မ်က္ရည္ ရွားတယ္
ေမတၱာ ရွာတယ္
ေမတၱာရွာေတြ႕ေတာ့
မ်က္ရည္ေတြပါ ျပန္ရွာေတြ႕တယ္ ။

အဲ့သည္ မိန္းမက
အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးေပးတယ္
ပခုံးေပၚက်ေနတဲ့ သူ႔ဆံႏြယ္ရွည္ေတြကို
သူ ႔လက္ညိဳးေလးနဲ႔ အေၾကာင္းမဲ့ ကစားတယ္
အခ်စ္ကို ဘုရားလိုကိုးကြယ္တဲ့အေၾကာင္း
ေ၀ေ၀ဆာဆာေျပာၿပီး
တခ်က္တခ်က္မွာ
ရွည္လ်ားတဲ့မ်က္ေတာင္ေတြၾကားကေန
ရွက္ေၾကာက္သလို ခိုး၀ွက္ၾကည့္တယ္
အဲ့သည္မိန္းမခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ
ပလတ္စတစ္ရည္ေတြေခါက္တုံ႔ေခါက္ျပန္စီးဆင္းတဲ့
ေသြးလႊတ္ေၾကာ ေသြးျပန္ေၾကာေတြရွိတယ္
စိတ္ေစညႊန္ရာ လွဳပ္ရွားတဲ့
ႏွဳတ္ခမ္းပါးေလးနဲ႔
ကိုယ့္ခံစားခ်က္ကိုယ္နားမလည္တဲ့ေနရာမွာ
ႏွစ္ေယာက္မရွိဘူး

စိတ္ခ်င္း ေ၀းသလို
လူခ်င္းလည္း ေ၀းတယ္
ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ မျမဲေၾကာင္းေျပာမိတုိင္း
ခံတြင္းခ်ဥ္တယ္
သတိသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတိုင္း
သတိၱေတြပါ ပါသြားတယ္
ေ႐ွ ႔မတိုးဘူး
ေနာက္မဆုတ္ဘူး
ဘယ္မွလည္း မေရာက္ဘူး
ဘာမွလည္း မလိုခ်င္ဘူး


မွဴးဒါရီ 

2 comments:

emayarKhin said...

ေ႐ွ ႔မတိုးဘူး
ေနာက္မဆုတ္ဘူး
ဘယ္မွလည္း မေရာက္ဘူး
ဘာမွလည္း မလိုခ်င္ဘူး

EI CHAW said...

စိတ္ခ်င္း ေ၀းသလို
လူခ်င္းလည္း ေ၀းတယ္
ေလာကမွာ ဘယ္အရာမွ မျမဲေၾကာင္းေျပာမိတုိင္း
ခံတြင္းခ်ဥ္တယ္
သတိသြင္းဖို႔ ႀကိဳးစားတိုင္း
သတိၱေတြပါ ပါသြားတယ္
ေ႐ွ ႔မတိုးဘူး
ေနာက္မဆုတ္ဘူး
ဘယ္မွလည္း မေရာက္ဘူး
ဘာမွလည္း မလိုခ်င္ဘူး