Friday, June 12, 2009

“သက္ေရာက္မွဳ ကင္းေသာ”

“သက္ေရာက္မွဳ ကင္းေသာ”

သြားသာ သြားေနရ
ဘယ္မွလည္း မေရာက္ပါလား
ၾကာေတာ့လည္းးး
ကိုယ့္ ခရီးကို ကိုယ္ သံသယ ျဖစ္လာတယ္

ကိုယ္က လိုက္ေနတာလား
သူက ရပ္ေနတာလား...
ေျပာင္းျပန္လည္း ျဖစ္နိုင္တယ္

မ်က္လုံးေတြ ပိတ္ထားေတာ့လည္း ျမင္တယ္
မ်က္လုံးေတြ ဖြင့္ထားမိျပန္ေတာ့လည္း ျမင္တယ္
မျမင္ခ်င္လို႔
တံခါးခ်ပ္ကို ပိတ္ထားတာေတာင္
ကိုယ့္ေခါင္း ထက္မွာ လာပြင့္တဲ့ လမင္းေလး မို႔...
ခက္ေတာ့ ခက္ေနပါၿပီ

ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ေမးၿပီးၿပီ
ဘယ္လုိ ဆက္လုပ္မွာလဲ ေမးၿပီးၿပီ
ဘာေၾကာင့္လဲ မေမးေတာ့ဘူး
ဘာေတာ့ေလာက္ ျပန္လာခဲ့မလဲ မေမးေတာ့ဘူး

ဘယ္ကိုမွ မသြားခ်င္တဲ့အတူတူ
ပိုင္စိုးသူ သူ႔အနားဆီ ေရာက္ဖို႔
အဟန္႔အတားေတြ ျပယ္ပါေစသား ဆုေတာင္းမိရင္
ေပ်ာက္ရွသြားမယ့္ ဆႏၵတခုပဲ ျဖစ္ဦးမွာပါ...

မွဴးဒါရီ

5 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

တကယ္ေတာ႔ ခုနထဲက ဒီကဗ်ာေလးကို လာဖတ္သြားေသးတယ္.. မန္႔ဖို႔ ဝင္ၾကည့္ေသးတယ္.. ေကာ္နက္႐ွင္က ေလးေနေတာ႔ စိတ္က မ႐ွည္ပဲ ျပန္သြားလိုက္တာ.. း)

ကဗ်ာေလးေတြကို မၾကာမၾကာ လာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္..

အားလံုးႀကိဳက္..

ေဆာင္းယြန္းလ said...

မ်က္လုံးေတြ ပိတ္ထားေတာ့လည္း ျမင္တယ္
မ်က္လုံးေတြ ဖြင့္ထားမိျပန္ေတာ့လည္း ျမင္တယ္
မျမင္ခ်င္လို႔
တံခါးခ်ပ္ကို ပိတ္ထားတာေတာင္
ကိုယ့္ေခါင္း ထက္မွာ လာပြင့္တဲ့ လမင္းေလး မို႔...
ခက္ေတာ့ ခက္ေနပါၿပီ

ခက္ေနတာေတြကို ခက္ေနတဲ့အတိုင္းသာထားလိုက္ေတာ့ညီမေရ

ကဗ်ာဦး said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ ခံစားခ်က္ကဗ်ာေလး

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ေမးၿပီးၿပီ
ဘယ္လုိ ဆက္လုပ္မွာလဲ ေမးၿပီးၿပီ
ဘာေၾကာင့္လဲ မေမးေတာ့ဘူး
ဘာေတာ့ေလာက္ ျပန္လာခဲ့မလဲ မေမးေတာ့ဘူး

ဘယ္ေတာ႔ေလာက္လို႔ ဆိုလိုတာၿဖစ္ပံုရပါတယ္ ...
ေခါင္းစဥ္အစ စာသားေတြအဆံုး
ႏွစ္သက္မိပါရဲ႕ .....

Mhu Darye said...

ဟုတ္တယ္... မွားေရးထားမိတာ..
ေထာက္ျပေပးတာ ေက်းဇူး ကိုအိုင္လြယ္ပန္..း)