“မေသေသာ အခ်စ္”

ယူခဲ့သမွ်
ျပန္ေပးပါ။
ေပးခဲ့သမွ်
ေမ့လိုက္ပါ။
စားစရာ ရွိတာစား၊
စကားေတြ အမ်ားႀကီး
မေျပာနဲ႔။
ေသာက္ခ်င္ရင္ ေသာက္၊
ေမ့မရင္ ေမွာက္အိပ္ေန။
၂၄ နာရီ
နာရယ္ ရယ္မေနနဲ႔။
ငိုတတ္ရင္ ငိုပါ။
မ်က္ရည္ဟာ..
လူသားတိုင္းနဲ႔ ဆိုင္ပါတယ္။
ဘယ္သူက ပိုခ်စ္ခ်စ္
အဆုံးက်ရင္..
အတူတူ ရွံဳးၾကတယ္။
ခြင့္လႊတ္ တတ္ရင္
ေကာင္းပါမယ္။
နာက်ည္းေနရင္
စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္မယ္။
မ်က္နွာ ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး
အပိုးမက်ိဳး ျဖစ္လာမယ္။
ကမာၻႀကီး နဲ႔ ျပိဳင္ရင္
နိဳင္ဖို႔ မရွိပါ။
စိတ္ကိုေလွ်ာ့…
မလိုမက်တာၾကံဳရင္
ခပ္ေပါ့ေပါ့ ရယ္ပါ။
ထြက္သြားၿပီးသူ
ျပန္မလာတတ္ပါ။
ေစာင့္ေနရင္…
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ပါတယ္။
ဓာတ္ပုံေတြ ၿဖဲသင့္တာ ၿဖဲ၊
၀ဲသင့္တာ ၀ဲပါ။
အၿမဲ လြမ္းေဆြးေနရင္
ထြက္ေပါက္နဲ႔
အလွမ္းပိုေ၀းလာမယ္။
ေနာင္ တခ်ိန္…
ျပန္ ရင္ခုန္လာတတ္ဖို႔
ခဏ ျဖစ္ျဖစ္…
သီခ်င္းေအာ္ဆိုပါ။
ေမာလာရင္ နား
နွလုံးသားအား
ထိုသို႔ကုသပါ။
ဒီလိုပါပဲ
ရင္ခုန္ဖူးသူတိုင္း
ရူးတတ္ၾကတယ္။
အမွန္အကန္
ဂရုစိုက္ပါဗ်ာ…
ေကာင္းကင္ႀကီးရဲ႕
ရင္ခြင္က က်ယ္တာပဲ။
တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့…
ထပ္ေတြ႔ အုံးမယ္္ေလ။
အခ်စ္ဆိုေသာ…
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေပါ့။
ေဟာ့ဒီ ေကာင္းကင္ေအာက္မွာပဲ။ ။

မွဴးဒါရီ